طغرای مشهدی
شمارهٔ ۴۶۴
۱
قافله اشک و آه، از همه سو ریز کرد
شکر که افتاده است راه تمنا وسیع
۲
تنگدلی چیده اند بر سر هم تا فلک
گرچه نماید به چشم، عرصه دنیا وسیع
نظرات