طغرای مشهدی
شمارهٔ ۵
۱
در محبت سست بنیادیم چون قصر حباب
از پر کاهی به هر سو می پرد دیوار ما
۲
در عقوبتگاه غفلت، دست و پا گم کرده ایم
می چکد رنگ قبول از چهره انکار ما
نظرات