طغرای مشهدی
شمارهٔ ۵۵۵
۱
ز خیال دهنت تنگ شکر می گریم
یاد زلفت چو کنم، سنبل تر می گریم
۲
عادت شبنم این باغ بود بی تو مرا
شام اگر اشک کمی کرد، سحر می گریم
۳
کودک مادر دورانم و گریان ز جفا
چون بگوید که مکن گریه، دگر می گریم
۴
در جفاخانه گیتی ندهم گریه ز کف
پیش مادر نشود، پیش پدر می گریم
نظرات