طغرای مشهدی
شمارهٔ ۵۶۱
۱
ز تاب آتش نظاره ات چو آب شوم
ز بس هوای تو دارد دلم، حباب شوم
۲
کجاست طالع آنم که درسواری ناز
ز پای بوس تو همچشم با رکاب شوم
۳
ز تیره بختی من با فروغ یار چه غم؟
چو بر سرم فکند سایه، آفتاب شوم
نظرات