طغرای مشهدی
شمارهٔ ۵۶۷
۱
از بس ز پا فتاده ایام پیری ام
ناید ز صد جوان، سر مو دستگیری ام
۲
آزاده ام مخوان، که ز ملک عدم، قضا
آورده در وجود به طرز اسیری ام
نظرات