طغرای مشهدی
شمارهٔ ۷۱۳
۱
دامن آرزویم پر شده از گوهر اشک
باید آورد به کویت که خریدار تویی
۲
از خم زلف سیه، پا ننهادی بیرون
آفتابی که بماند به شب تار، تویی
نظرات