طغرای مشهدی
شمارهٔ ۷۳
۱
روان کردم به کویش قاصدی از اشک و می ترسم
کزین کودک نیاید تندرفتاری چو کاهلها
۲
بیابانگردی شوق توام از بس که عادت شد
بود در راهها آسایشم بهتر ز منزلها
نظرات