طغرای مشهدی
شمارهٔ ۹۹
۱
ما را به دار عشق، که نزدیک می برد؟
از تار آه اگر نبود ریسمان ما
۲
هر خس ز تندخویی آن گل درین چمن
ماری ست خفته در بغل آشیان ما
نظرات