طغرای مشهدی
شمارهٔ ۱۹
۱
گویند جفا نصیب بی سامان است
سرگشته بود کسی که او بی نان است
۲
از گردش آفتاب، معلومم شد
کان هم که به نان رسیده سرگردان است
نظرات