طغرای مشهدی
شمارهٔ ۹
۱
مرغ دل من زشاخ بی برگ و بر است
در کشت فلک به بینوایی سمراست
۲
چون خوشه اگر به دانه ای چند رسد
هر دانه ز دانه دگر خردتر است
نظرات