طغرای مشهدی
بخش ۶ - کیفیت سخنسازی
۱
سخن گرچه دارد بسی می پرست
کسی نیست چون من ازین باده مست
۲
به صهبای معنی چو مایل شدم
خراباتی کوچه دل شدم
۳
دلم جام لفظی گر انگیخته
می معنی از هر طرف ریخته
۴
چو استادگی در سخن می کنم
سخن را روان بدن می کنم ...
۵
ز من این خیال کهن تازه شد
تهی طبل گردون پرآوازه شد
۶
مغنی بیا نغمه ای سر کنیم
هوا خشک شد، از نوا تر کنیم
نظرات