طغرای مشهدی
بخش ۷ - غزلسرایی
۱
سخن چون سپاه بیان را گرفت
به این فوج، تخت زبان را گرفت
۲
مسلم بود خسروی بر سخن
که دربسته، ملک دهان را گرفت
۳
چو بر بادپای نفس شد سوار
دو صد قلعه گوش جان را گرفت
۴
صف آرای ابیات رنگین چو گشت
اقالیم روح و روان را گرفت
۵
چو از سطر، لشکرکشی ساز کرد
به یک نی سواری، جهان را گرفت
نظرات